Aramak değil de bulmak aradığım!

Bugün farklı bir yazıyla çıkacağım karşınıza. Bir şeyin farkına vardım az önce: Aslında bir şey aradığım yokmuş benim. Yalnızca aramayı hayal ediyormuşum. Yatağımda yatıp düşünmek gerçekten aramakmış gibi “arıyorum” diye yazıyormuşum buraya utanmadan. Sanırım içimdeki bir arayış değil, kuru bir arama isteğiymiş. Bir arama ihtiyacı. Buna rağmen yalnız başıma yatağımda, yeni bir kitapla, başka başka hayallerle…

Büyük bir yalancıymışım ben. Hem sizlere hem kendime yalan söylemişim bunca zaman. Aradıktan sonra bulmanın zevkini hayal etmişim. Sonucu düşünmüşüm uzun zaman ama sonuca giden bir sürecim yokmuş, bir nokta kadar sabitmişim yerimde.

Artık gerçekten aramak ve bulmak istiyorum ama ne yapacağımı bilemediğimden, yatağımı geride bırakıp çıkamıyorum odamdan. Nasıl başlamalı aramaya, nerelere bakmalı, ne bulmayı ummalıyım? Neden kalkamıyorum yatağımdan?

Bu yazı bir yardım çağırısı olsun. Yardım edin bana. Harekete geçirin beni. Yerimden kalkıp gerçek arayışa başlamalıyım artık. Ne olur yardım edin!